Landmeter Valerianus de Veughel, afkomstig uit Bissegem, meet in de zomer van 1781, geholpen door sergent Jacques Staels en griffier Leonard Vuylsteke en baljuw, burgemeester en schepenen, de prochie Dottignies in het graafschap Vlaanderen op. Hij zal zijn werk echter pas op 14 juli 1790 afleveren.
Het landboek van Dottignies-Vlaams draagt met de titel Terrier du village de Dottignies en Flandre, chastellenie de Courtray, contenant les grandeurs, tenants et abouts modernes de même que les noms des propriétarires respectifs des fermes, censes, lieumasnoirs, verges, jardins, bois et prairies dudit village conforme à l’arpente de ce fait en mesure de Courtray par le soussigné Valerianus de Veughel, arpenteur et priseur juré de la dite châtellenie de Courtray, résidant à Belleghem.
De relatief onbekende De Veughel was niet de eerste landmeter die de opdracht tot het opmeten van Dottignies had gekregen. Al in 1761, volgend op de decreten van 1753 en 1755, was landmeter Jean-Baptiste Holvoet aanzocht om het dorp op te meten. Om ons onbekende redenen vertrouwt de wet van Dottignies en het hoofdcollege van de kasselrij Kortrijk de opdracht vijftien jaar later toe aan De Veughel in 1776. Zelf zal hem dat dan nog eens zoveel jaren kosten voor hij een resultaat kan neerleggen dat voor alle betrokkenen aanvaardbaar is.
Dottignies is dat ook een bijzonder geval. Delen van de prochie vielen namelijk onder het Doornikse, andere onder het graafschap Vlaanderen (en deze laatste konden dan nog administratief onder de kasselrij Kortrijk of de kasselrij Rijssel vallen). Pas met de overeenkomsten van 16 mei 1769 en 18 november 1779 werd de grens tussen het koninkrijk Frankrijk (Rijsselse) en de Oostenrijkse Nederlanden (het Doornikse en het graafschap Vlaanderen) vastgelegd. Tot 1769 lag er een Franse enclave in Dottignies: ze werd daarna Oostenrijks en meteen ook geïntegreerd in het Doornikse. De noodzaak om zich te beperken tot het grondgebied dat van het graafschap Vlaanderen afhing dwong landmeter De Veughel en griffier Vuylsteke exacte ligging van de grens tussen Vlaanderen en het Doornikse te onderzoeken (inclusief de ligging van het oude gebied dat afhankelijk van Rijssel was). Dat maakt het de geïnteresseerde onderzoeker ook mogelijk om – zonder al te veel hindernissen – de hele grens uit te tekenen. Alle 1.273 beschrijvingen in landboek – uitgetekend op zeven kaarten – komen overeen met een stuk grond in het deel van de prochie Dottignies die tot Vlaanderen behoort.
(uit: Claude Depauw, Des plan manuscrits d’avant 1790 ce que n’a pas dit le catalogue, in: Mémoires de la société d’histoire de Mouscron et de la région, XV/1993, p.9-36)